Zeven vragen aan... Walter Godefroot

Volgt u de koers nog?

Op een veilige afstand. Ik volg het voetbal meer dan het wielrennen. Ik ben altijd abonnee geweest van Club Brugge en ga steeds weer graag kijken. In het voetbal heb je sfeer, zie je spel. In de koers is het allemaal een beetje déjà-vu. Ik ben tenslotte vijftien jaar wielrenner geweest en vijfentwintig jaar ploegleider. Ik heb er geen behoefte meer aan. Het is de voorbije jaren ontzettend veranderd. Alles is professioneler geworden, big business. De gezelligheid is voor een stuk weg. Deutsche Telekom was vroeger financieel de top, we hadden het grootste budget van alle teams. Met Ullrich en Riis wonnen we de Ronde van Frankrijk, met Wesemann, Zabel en Klier klassiekers als de Ronde van Vlaanderen en Gent-Wevelgem. Maar we ontbeten wel altijd samen, er was veel meer convivialiteit in de groep.

Het is voor een ploeg vandaag erg moeilijk geworden om zowel op de klassiekers als op de grote rondes te mikken.

Het jaar dat Bjarne Riis de Tour won, brak Mario Kummer tijdens de eerste rit in Nederland zijn sleutelbeen. Toen hadden we er nog 8 over voor de rest van de wedstrijd. Nu zijn ploegen nog met 7, en is het lastig om een team te bouwen dat zowel voor een topsprinter als voor een rondewinnaar werkt. Ik zie anderzijds in de praktijk weinig veranderen. Er worden altijd onderlingen afspraken gemaakt tussen de teams, er zijn altijd wel gezamenlijke belangen.

Wat vindt u van de nieuwste lichting Belgisch talent?

Tiesj Benoot is ongetwijfeld een van de meest getalenteerde. Het zal zich snel uitwijzen of hij een man wordt voor het rondewerk, of dat hij eerder op klassiekers moet blijven mikken. Kijk, Milaan – San Remo was in onze tijd een must. Driehonderd kilometer intensief rijden. Dat was een mooie koers. Merckx en Coppi reden weg op de Capo Berta. Wat doen organisatoren nu? Aan het eind van een wedstrijd meer hindernissen leggen, zogezegd voor het spektakel. Dat maakt een koers zeer gesloten en defensief.

Hoe komt het eigenlijk dat wij geen klimtalent meer hebben?

Dat is een kwestie van talent, zoals u het zegt. Wat je meekrijgt van de natuur. Ik denk niet dat dat maakbaar is. Voor Merckx hadden we ook tientallen jaren geen grote ronderenners. Daarna had je Van Impe, Pollentier, Demuynck. Maar dat waren geen veelwinnaars. Enkele jaren geleden nog Jurgen Van den Broeck. Maar die jongen was toch ontzettend gelimiteerd, hoor. Hij heeft geen vijf wedstrijden gewonnen in zijn carrière. Of je tegelijk de Ronde van Vlaanderen en de Ronde van Frankrijk kunt winnen? Ik ben er niet van overtuigd dat het niet zou kunnen. Men piekt gewoon naar één week, zoals nu met de Ronde en Parijs-Roubaix. Waarom zouden Cancellara en Museeuw Luik-Bastenaken-Luik nog willen winnen als ze hun doel al bereikt hebben?

In eigen streek hebben we beroepsrenners als Floris De Tier en Thomas De Gendt. Wat is uw mening over beide?
De Tier ken ik niet zo goed. En als ploegleider zou ik geen fan zijn van De Gendt. Voortdurend in de aanval, maar bijna nooit winnen. De mensen zien dat graag, een vechter. Maar als je meerijdt, moet je meespelen om te winnen, niet om op tv te komen. Dat is typisch Lotto. Ik ben er vier jaar ploegleider geweest, ik ken het huis een beetje. Kijk naar Jelle Vanendert. Dat is toch een mirakel dat zo’n jongen een bergrit wint? Daarna is er geen enkele bevestiging meer gekomen.

Wie wordt er kampioen in het voetbal?

Als Anderlecht twee keer wint van Club, staan ze gelijk. Maar ik denk het niet.

Wie wint de Ronde van Vlaanderen zondag?

Als de beste wint, zal dat Peter Sagan zijn.